หัวโล้น ๒ หมายถึง ดู กระเบียน (๒).
ดู กระแตไต่ไม้ ๒.
[หัด, หัดสะ-] น. การหัวเราะ; การรื่นเริง, ใช้เป็นส่วนหน้าของคำสมาสเช่น หัสดนตรี หัสนาฏกรรม หัสนิยาย. (ป. หสฺส; ส. หรฺษ).
[หัด, หัดสะ-] น. การหัวเราะ; การรื่นเริง, ใช้เป็นส่วนหน้าของคำสมาสเช่น หัสดนตรี หัสนาฏกรรม หัสนิยาย. (ป. หสฺส; ส. หรฺษ).
น. วงดนตรีสากลซึ่งบรรเลงในงานรื่นเริง.
น. ละครหรือเรื่องราวที่ตลกขบขัน.
น. เรื่องชวนหัว, เรื่องราวที่เต็มไปด้วยความตลกขบขัน.
[หัดสะ-] น. ช้าง. (ส. หสฺตินฺ, หสฺติ; ป. หตฺถี).